The brain awakens in the new – David Brooks

De man zegt dat het draait om finding balance between de Call for adventure (‘novelty’) en de Power of inertia (‘rest, safe haven’). De man draagt een zwarte coltrui als een middentwintigsteeeuwse filosoof, houdt een plastic brein in zijn hand omhoog als een acteur die een tekst van Shakespeare opzegt.

Hij klinkt vitaal.

Brain age decreases by almost a full year for each year of education.
Study is our brain’s fountain of youth.

Ik voel me goed, leer iets nieuws (‘novelty’) terwijl ik op de bank zit met een zacht, warm dekentje (‘rest, safe haven’), me overgeef aan de onstuimige zee van geluidsgolven (‘call for adventure’), neergedrukt wordt door zwaartekracht in alle richtingen (‘power of inertia’).

Balans vinden is de sleutel in het leven. 

De vrouw waarschuwt me. Ze zegt dat ik psychologie niet moet geloven, experimenten zijn nauwelijks herhaalbaar, resultaten spreken elkaar tegen, er is een industrie die me probeert te beïnvloeden met halve wetenschappelijke waarheden. 

Hoeveel nonnen zijn nodig om te bewijzen dat Alzheimer hackbaar is?

Er zijn 687 nonnen onderzocht, longitudinaal, van hun twintigste tot hun 107e levensjaar. Degenen die moeilijke woorden gebruikten op hun twintigste in een autobiografisch essay toen ze intraden blijken nauwelijks mentale achteruitgang te vertonen toen ze oud waren (leven lang leren, studeren als bron der eeuwige jeugd), hoewel na hun dood uit autopsie bleek dat hun brein vol Alzheimer-plaque zat. Mirakel. Neurale backup. Extra wiring. Mentaal kussentje.

We willen naar de nonnenfilm van Paul Verhoeven, zij en ik, hoewel hij slecht scoort op imdb.

‘Incomplete tasks weigh on our mind until done.’

De vrouw zegt dat het Zeigarnik-effect (1927) waaronder ik lijd niet bestaat.

Onafgemaakte zaken blijven rondzoemen in het brein, we kunnen ze niet vergeten. Zolang ik de rekening van de belasting niet heb betaald, de reparatie niet heb uitgevoerd, het dik gedrukte bericht niet heb aangeklikt, het boek niet heb uitgelezen, de quiz niet heb gedaan geeft dat een onrustig gevoel. 

‘In psychology the Zeigarnik effect occurs when an activity that has been interrupted may be more readily recalled. It postulates that people remember unfinished or interrupted tasks better than completed tasks.’ 

Mooie naam Bluma Zeigarnik. Iets wat mooi is, ervaar je als meer waar (aesthetic fluency), het brein ondervindt geen weerstand. Iets wat mooi is, positief affect, doet je beslissen dat het wel waar moet zijn. Je kent waarde toe. De man zonder emotie kon geen beslissing meer nemen. Je bent een estheet voordat je rationeel kunt denken.

Brain age decreaes if you walk the stairs. 
Brain age decreases if you eat walnuts. Affirmationbias waar je maar kijkt.

Zolang er nog dieren leven, cruiseschepen nog aanmeren in Venetië, nog niet alle mensen gevoed zijn, de huizen in Amsterdam nog niet overstroomd zijn, ik nog niet dood ben, het nog niet klaar is, nog niet gebeurd is, ervaar ik het leven als één groot Zeigarnik-effect.