Zorg dat je je hart volgt bij alles wat je doet, en zorg dat je mensen volgt die eveneens hun hart volgen, hoe zeldzaam ze ook zijn. – Charlotte Mutsaers

[…]

Waarom droegen zij zegelringen met een heus familiewapen. Toch niet zomaar? Dat zo ongeveer het hele leven zomaar was en dat haast iedereen zomaar wat deed, zomaar wat bazelde, zomaar een geloof of een richting aanhing en zomaar wat rondneukte moest ik nog uitvinden. En ook dat met allerlei dwaze wetten, regels en rituelen de schijn gewekt werd van het tegendeel. Al met al ben ik heel lang groen gebleven. Een puik middel tegen zuurheid en verbittering, dat wel, maar niet altijd makkelijk te hanteren.

[…]

Ons huis was niet zomaar een huis. Het was ontiegelijk groot, ontiegelijk oud, en ontiegelijk geheimzinnig.

[…]

Ze is dan ook niet zomaar een buurvrouw. Het statige buurhuis is al eeuwen in bezit van de Maltezer ridders, een van de oudste nog steeds bestaande ridderorden in Nederland (Anders Breivik heeft zich hier op jonge leeftijd nog eens in verdiept omdat ze de islam zo enthousiast bekampten) die het heeft verhuurd aan de Medische Missiezusters. Kloeke dames, en zij is een van hen.

[…]

Decorum is niet iets wat je zomaar komt aangewaaid. En als je de kunst niet verstaat om daar goed mee om te gaan – iets waaraan je je alleen tijdens je slaap of het bedrijven van de liefde mag (en misschien wel moet) onttrekken – loopt alles in het honderd.

[…]

Die tegenzin om ook maar iets als spel te beoefenen, dus zomaar, dat is misschien nog wel wat me het meest met Barend heeft verbonden. De drang naar het sublieme, hoe onbewust soms ook, gaat hand in hand met het verlangen om iets ongehoords mee te maken, iets van uitzonderlijke diepte en grote innerlijke waarde. Dat kan zijn weerslag vinden in de nietigste handeling, het kortste moment. En ook daarom wilden we zo veel mogelijk ad fundum gaan. Om het een kans te geven. Om onszelf een kans te geven. Het leven een kans te geven.

[…]

Verstoppertje was voor ons het enige spel dat nog net door de beugel kon omdat het ‘echt’ was, maar ook daarbij kwamen we bedrogen uit. Zo hebben we een keer moeten meemaken – Barend was vijf en ik twaalf – dat iedereen het voor gezien hield en er niet meer naar ons werd gezocht. En waarom? Omdat we ons te goed hadden verstopt. Met deze paradox werd ons een heel venijnig lesje geleerd: excelleren is uit den boze en dus riskant.

[…]

Laat ik het zo zeggen: voor wie er veel op het spel staat – wat niet altijd aan iemands buitenkant valt af te lezen – is er maar één optie: je uit de naad werken met een grondigheid waar een normaal mens alleen maar van kan dromen. Wat dat werk ook moge zijn, ik noem maar wat: een carrière in de wetenschap, het beoefenen van muziek, het plegen van misdaden of het dagelijks masturberen.

[…]

Sowieso is voor elke zelfmoord een grote dosis moed vereist. Niemand doet dat zomaar.

[…]

Zelfredzaamheid en zachtheid.

Charlotte Mutsaers, Harnas van Hansaplast