Theater staat van alle kunsten het dichtst bij hoe ik het leven ervaar: het begint, ik doe er niet toe, daar in de verte gebeurt iets, soms dichtbij, iets onafwendbaars (plot heeft één letter meer dan lot), ik onderga het, ik zwijg, we zitten in het donker, vaak duurt het lang. Het herinnert aan in de kerk zitten – al kun je daar wegdromen zonder de draad kwijt te raken omdat de verkondigde boodschap altijd dezelfde is. Mijn voorkeur voor dans moet te maken hebben met zwijgen. Als er taal is wil ik die lezen, teruglezen, de betekenis tot me laten doordringen. Ik ben blij dat Mug met de gouden tand tekstboekjes uitbrengt in de Nieuwe Toneelbibliotheek.