Counterfactual world, the world that doesn’t exist, but could
Ik vond de 1 op 1 calls geweldig. Alle aandacht voor een student. Ik mis ze nu ik met een mondkap op door de gangen van de Amstelcampus dwaal. De student niet. Ik dacht dat hij 1 op 1 niks vond, maar dat bleek niet zo te zijn. Praten in een scherm voelde ongemakkelijk. Dit zette mijn wereld op zijn kop. Ik dacht dat hij leeft met een scherm, vanuit bed, maar hij prefereert een fysiek gesprek. Die totale concentratie die ik online zo aangenaam vind betekent voor hem een overload aan aandacht die zich richt op een beeldvullend hoofd, koptelefoonvullende stem en browserbreed werk. Misschien weet hij dat ik screenshots neem. Er is geen ontsnappen aan.