De boekenlegger die als een stok tussen de spaken van het wiel het lezen tot stilstand bracht steekt halverwege. Moeheid, verveling, andere boeken, toen de boekenlegger. Zelfgemaakt, een rechthoekige reep, geknipt van een foto, misschien door de jongen die in het middelpunt van belangstelling staat. Hij draagt lang haar, staat met één bolle wang zichtbaar gebogen boven een chocoladen taart, omringd door een vrouw en twee meisjes. Eén meisje heeft een vork in de vuist geklemd, haar ogen op de taart gericht. Wat opvalt is hun cirkelopstelling en de ring van waxine-lichtjes om de taart, een rituele opstelling, een mini-stonehenge van aluminium kuipjes en kaarslicht en mensen. Het boek is uit 1996. Leeft de jongen nog? Is hij filosofie gaan studeren? Is hij samen met één van de meisjes? Draagt hij nog steeds zwart? Zou ik hem kunnen vinden? Of kun je op een foto verdwijnen tussen de bladeren van een boek, en voor eeuwig pijnvrij leven als in een gedicht (M. Strand)?