Ik vind vandaag een verhaal over heremietkreeften op wikipedia. Er liggen duizenden verhalen verborgen, maar iemand moet je erop wijzen. Een jongen die schaak speelt vertelt me hetvolgende. Heremietkreeften zoeken een pantser, een huisje. Wanneer ze hun vorige pantser verlaten, omdat die te klein is geworden, breekt een kritiek moment aan, het weke vlees kwetsbaar. Het gaat erom dat je op zoek durft te gaan naar het grotere pantser, hoewel je opgegeten kunt worden. Als je dat niet doet, leid je een anorectisch leven. Je hongert jezelf uit zodat je geen nieuw onderkomen hoeft te vinden, je weigert te groeien.
Het verhaal op wikipedia is minder moralistisch dan het verhaal van de schaakjongen dat ik navertel, en gruwelijker.
De heremietkreeft is bekend door het gebruik van een lege schelp, meestal een slakkenhuis, als bescherming voor het weke achterlijf. Er zijn ook variëteiten die wel een eigen schild als bescherming hebben. Meerdere soorten heremietkreeften, zowel in het water als op het land, maken gebruik van sociale netwerken om nieuwe schelpen te vinden: wanneer een heremietkreeft een nieuwe, grotere schelp vindt, gaan verschillende andere individuen zich er rond verzamelen en vormen ze een soort wachtrij van groot naar klein. Wanneer een heremietkreeft aankomt die voldoende groot is voor de lege schelp, zet dit een kettingreactie in gang: de grootste kreeft betrekt de lege schelp, de tweede grootste kruipt snel in de pas verlaten schelp, enzovoort.
Heremietkreeften die op het land leven bewerken de schelpen die ze vinden waardoor die lichter en ruimer worden. Omdat schelpen op het land eerder zeldzaam zijn, rukken de kreeften hun soortgenoten soms los uit hun schelp om zo zelf een grotere te kunnen krijgen. Ook bij die soorten verzamelen de kreeften zich. Kreeften die uit hun schelp worden gerukt en uiteindelijk met te kleine schelpen achterblijven, hebben dan meer kans om door een roofdier gegrepen te worden.
Veel boeken over leren leren zeggen dat het essentieel is om metaforen te gebruiken, één van de beste manieren om iets nieuws te leren. Ook geldt, hoe gruwelijker, des te memorabeler. Shock and learn. Grotere kans dat je het via de hippocampus in het lange termijn geheugen krijgt.