Als iemand op zijn computer kijkt, terwijl we een gesprek voeren, zijn we alone together volgens Sherry Turkle. Ze waarschuwt voor de neiging gesprekken in te ruilen voor verbondenheid met het netwerk. Tijdens gesprekken dwalen gedachten regelmatig af. Ik denk, wat denkt ze, hoe lang nog? Maar dan ben ik inderdaad gericht op de ander. Kijkend naar de wereld via een scherm, klikkend door de wereld, ervaar ik geen afstand, maar intimiteit. Het universum: een zwerm pijlstaartrogjes doorklieft het water; beestjes die eruitzien als ravioli, met doorzichtige buikjes; een appelgroene kameleon popt zeepbellen stuk, staande op de vinger van een mens, ik kijk ernaar vol ongeloof, het lijkt een mensje, maar het is natuurlijk andersom, ik ben een dier. Het lijkt of het web de schaal naar beide kanten heeft opgerekt en de eindpunten in elkaar gevouwen, het is er allebei, tegelijkertijd: alone and together.