Gewoontes houden ons in leven, terwijl ze ook dodelijk kunnen zijn, schrijft Adam Phillips. Ze zijn dodelijk wanneer ze ons aan het verleden binden terwijl de toekomst (‘change’) om aanpassing vraagt. Hij geeft het voorbeeld van een rups die liever verhongert dan dat hij zich aanpast aan veranderende omstandigheden (‘future’).

Darwin schreef, schrijft Phillips, ‘Caterpillars which have been fed on the leaves of one kind of tree, have been known to perish from hunger rather than to eat the leaves of another tree, although this afforded them their proper food, under a state of nature; and so it is in many other cases.’

Sometimes, we prefer habit to our own life, we love routines more than our future. Via gewoontes zijn we soms dodelijk verslaafd aan het verleden.

Gewoontes afwerpen is een survival skill.

Op een gegeven moment ben je daar waarschijnlijk te moe voor, of is dat brok verleden erg groot en zwaar geworden, je mesje om het touw door te snijden te bot.

[‘The habits that sustain us can be deadly.’ Adam Phillips is een meester in het schrijven van paradoxen en van aforismen.]