En is het niet juist een bewijs van voorzichtigheid dat anderen in het begin virtueel worden benaderd, zodat er een kleinere kans is dat ze gekwetst worden? De bloeddorstige groepsverbanden van vroeger – kerk, staat, vaderland, familie – eisten dat een ieder zijn leven offerde. Lichamen van vlees en bloed waren gedoemd te lijden en te sterven, in plaats van te leven. De virtuele wereld – vlottende groepsverbanden – wil niemand dood hebben. Zij wil connectiviteit, complexiteit, snelheid. Zij wil een brede, veelvoudige en fijnmazige verspreiding.
(mengen en ompakken van Lofzang op de internetgeneratie, Michel Serres)