Je bent er niet door van Jan een vrouw te maken en van de wodka die hij dronk een advocaatje met slagroom. Daar wordt het nog geen roman van. – Connie Palmen

Schrijf over Jan, laat hem wodka drinken en ik hang onvoorwaardelijk aan je lippen, dat is onmogelijk genoeg. Ik lees het universele in het specifieke, het ene in het veel, het overvloedige in het onnodige. ‘Vergeet je me niet,’ zegt ze een minuut geleden bij het weggaan. Ik zou niet weten hoe, wie schrijft wil niet vergeten.