De kat kwam in ons leven in een krap doosje waar voorheen vogelzaad in zat en dat de dierenwinkel klaar had liggen op het moment dat ze over de toonbank ging. Ik heb het doosje bewaard. Ik kan nauwelijks geloven dat de kat daarin paste. Ze heeft inmiddels de driezitsbank geannexeerd, de leunstoel, en de helft van het bed. Misschien is het grote mysterie van tijd niet dat hij verstrijkt, maar dat alles wat leeft groter wordt, uitdijt, meer plek inneemt. Groei is een groot mysterie. Vanaf dag één is ze bezig ons in te halen. Elk jaar wordt ze zeven jaar ouder, iets wat mijn bevattingsvermogen te boven gaat, ze leeft in een andere schaal, ze gaat binnen veertien jaar dood. Waarom wordt niet alles en iedereen even oud? Hoe kan dat? Misschien is God eenvoudig degene die het langste leeft van ons allemaal, iemand die wij op dezelfde manier inhalen als de kat ons, die als het hem behaagt ongemerkt deuren opent als we aan komen rennen en die ons met een beetje geluk op ons tachtigste vredig laat inslapen. Op internet lees ik dat ik in een fictie leef. De eerste twee jaren van een kat moet je vergelijken met de eerste 24 jaar in een mensenleven. Daarna vlakt de curve af. ‘Dit is logisch als je bedenkt dat een kat van nog geen jaar oud al een nestje jongen kan krijgen (een kind van zeven jaar kan dit immers nog niet).’ Alwetendheid is geen pretje, de beschikking over een eindige reeks zoekresultaten, het vergt voortdurende aanpassing. Lina Medina (Ticrapo, Peru, 27 september 1933) is vermoedelijk ‘s werelds jongste moeder met een eerste bevalling op een leeftijd van 5 jaar, 7 maanden en 21 dagen. Haar eerste menstruatie kreeg Lina toen ze 8 maanden oud was. Haar borsten waren volgroeid toen ze 4 was. Het record van de langstlevende kat is 36 jaar. Dat is 180 jaar in een mensenleven.