In een groep iets bedenken werkt niet. Je kabbelt voort op een eindeloze stroom oppervlakkige associaties. Elk idee is geoorloofd, je valt in een droomloze slaap… Roman Krznarics definitie van creativiteit: iets van jezelf stoppen in wat je doet. ‘I read my work out loud not so much listening out for original ideas, but for whether it ‘sounds like me’ and expresses my vision of the world.’ Dat kan alleen een mens zeggen.

De kat ruikt naar noten, als ik mijn neus in haar nek duw naar het gepofte stof van grijsstoffige korrels, en als ik mijn hoofd laat rusten op haar lijf, is ze onomstotelijk levend, veel levender dan mijn computer… de ademhaling, ze kan stuk als ik mijn hoofd doordruk.

Ze melkt om leven uit de bank te krijgen, het oranje dekentje duwt ze plat, op zoek naar een buik. Ik zoek manieren tegen onrust, geen onrust. Niets willen veranderen, het idee om minder te creëren.

Ik vind
het mooi, daarom is het nog niet mooi. (daan van golden)