Je bingewatcht niet om langer te kijken, maar om gekeken te hebben, zodat je de emotionele werking van een afgerond geheel kunt ervaren. De bevrediging dat uit uit is. De zielservaring in één ruk. Ik denk dat daarom toneelstukken meestal afgelopen zijn aan het einde van een avond, opdat één gebeurtenis één ervaring wordt. Poe schrijft hierover. Als de gebeurtenissen gebeurtenissen blijven, niks trilt, loop je vol, tenzij je boeddhist bent en alles een illusie is, of stoïcijn en niets je raakt.