Natuurlijk het essayistische schrijven, je hebt immers een hoofd en hart, je wordt niet verliefd op iemand met alleen hersens of iemand zonder.
André Klukhuhn schrijft in Sterf oude wereld:
In tegenstelling tot een wetenschappelijke verhandeling hinkt een essay niet op één gedachte, maar heeft twee benen om op te staan: hoofd en hart. Een essay probeert niet uitsluitend rationeel te overtuigen van de enige waarheid, maar te verleiden of over te halen tot één van de andere mogelijke standpunten. Een essay moet argumentatief goed opgebouwd zijn, maar de motivatie om die argumenten te verzamelen en te structureren komt voort uit gemoedstoestanden als verontwaardiging, verbazing, nieuwsgierigheid, ontroering, vrolijkheid en bezorgdheid. In een essay wordt daarom naast logica ook retoriek bedreven. Een essay heeft naast een rationele ook een morele dimensie, welke laatste in de ontwikkeling van de eenbenige rationaliteit willens en wetens buiten beschouwing werd gelaten. In een essay komen wetenschap en moraal bij elkaar.
Je wordt verliefd op hoe iemand geen lawaai maakt als ze de trap oploopt, hoe ze boos wordt op een man die iedereen beledigt, hoe ze betrokken is op de wereld. Het is deels zedenkundig, deels esthetisch.
Natuurlijk had ik haar direct gegoogled. Ze bleek een pantheon aan schrijvers om zich heen te verzamelen op Facebook: een foto van Doeschka Meijsing, Anna Blaman en Katherine Mansfield als versiering. Dat ze van die laatste houdt wist ik, zo ontmoetten we elkaar (feest der herkenning). Wat ik niet wist is dat ze de hometrainer van Doeschka Meijsing bezit. Die staat op haar zolder. Facebook laat niet alles los, je zult contact moeten maken.