Op sommige dagen vraag ik me af waarom ik televisie kijk, iedere urgentie ontbreekt. Als ik wil kan ik alles terugzien, de televisie is een gigantische videorecorder geworden, die ik bovendien niet zelf hoef te programmeren: het mannetje in de televisie doet dat voor me, het neemt alles op. En als het iets vergeet, zweeft het in stukken gehakt op youtube. Omdat ik weet dat die beelden er zijn hoef ik niet te kijken, vergeet ik om te kijken.