Tom Claassen maakt reuzen van boomstammen die op hun rug op de grond liggen. Je loopt door het bos en treft ze toevallig. Van een afstand vallen ze nauwelijks op. Het zijn boomstammen met mos overgroeid, die langzaam vergaan. Als je wilt zijn het houten reuzensoldaten, grappig. Of dode, verdrietig. Gevallen, verrot. Langzaam zak ik weg in het moeras van de taal.