De aarde is plat, met af en toe een berg. Ook ideeën die weersproken zijn blijven vruchtbaar. Iemand hoeft op een dag slechts water op een idee te gooien, er iets omheen te schrijven en hij komt ergens uit. Kun je denken als er niks is – alleen taal? Kan Einstein de relativiteitstheorie verzinnen zonder klokken, zonder treinen (= zonder metaforen)? You can’t use trains as metaphors if there are no trains. Can a thought exist without the language with which to have the thought? How does language (or metaphor) influence the thought? (Scarlett Thomas). Nu kom ik op een punt dat ik rondjes draai, maar blijf lezen. Een pirouette kan eindigen op één been, of op de grond. Scarlett Thomas zegt, ik parafraseer, als er geen avond bestond, zou niemand die vergelijken met ouderdom. If there was no evening no one would think it was like old age. Iets klopt niet. Er zit voor mijn gevoel richting in metaforen. Ouderdom is de avond die valt, een avond is geen ouderdom. Ideeën over metaforen en de wereld en taal zijn belangrijk, ik krijg er niet de vinger achter. Ik wil alles lezen wat Scarlett Thomas schrijft, wat hetzelfde is als zeggen, ik wil voor lief nemen dat ik in woorden blijven steken. Buiten vechten vogels met elkaar om strooivoer, gisteren in de tuin gegooid. Dat brengt de volgende gedachte: ik zou ouderdom vergelijken met winter. Ik heb dit al eens geschreven. Alles wat ooit gedacht is, is bruikbaar. (Gezien?) Schrijven zonder wereld is vast mogelijk. Dat heet wiskunde, denk ik. Dat is ooit begonnen met stenen tellen, denk ik. Hoe kun je iets nieuws denken?