Als ik in plaats van het macrolensje het telelensje had gekocht had ik vanachter het raam kunnen vastleggen hoe vinken elkaar de tuin uitvechten boven een bult vogelvoer. Een vogel wappert met zijn vleugels, slaat wild in het rond, stijgt op, verticaal, als een helikopter, verjaagt alle andere vogels (hij eet zelf niet). Ik haat de onverdraagzaamheid. Zolang het gedrag van vogels irriteert valt te schrijven: ik had geen vogelvoer moeten strooien. Aanvaarden is een ander woord voor motivatie. Een situatie aanvaarden is het begin van een reis. Je komt vanzelf op die deugden – het idee van ‘het midden’ – als je uit het raam kijkt. Ik ben dol op iemand die me met regelmaat broodkruimels stuurt, me hongerig genoeg houdt.