‘We need to take full acount of the fact that people are busy, they’re absent-minded, they’re lazy and that we should try to make things as easy for them as possible’ – Nobel goes to Richard Thaler who made economics human again (2017)
we kunnen impulsen nauwelijks controleren
we vinden onszelf belangrijk
we handelen vaak onbewust
we handelen meestal niet rationeel
we zitten vol biases, neigingen, voorkeuren
we zijn verwaand
we houden van heuristieken en shortcuts
we kiezen voor oplossingen die nu voldoen maar op de lange termijn niet optimaal zijn
we zijn humans, not econs
we kiezen de makkelijkste weg
we kiezen de kortste weg
onze anxieties werken iedere verandering tegen
ons comfort, gemak, geriefelijkheid maken ons inert
we zijn onze gewoontes
we houden niet van veranderen
we houden niet van onzekerheid
we scannen voortdurend de omgeving op zoek naar clues en cues: waar ben ik, wat moet ik doen, waar moet ik naartoe, wat vinden anderen van me, wat wordt van me verwacht
we zijn voortdurend met de toekomst bezig
we laten ons niet dwingen
we willen niet veranderen
we willen uniek zijn en we willen niet opvallen
we houden van iets nieuws als het veilig voelt
we houden van iets nieuws als we denken dat we er iets aan hebben
we houden van verhalen, zo leren we, onthouden we dingen, begrijpen we de wereld om ons heen
we houden van spel, zo ervaren we, zo leren we, onthouden we dingen, begrijpen we de wereld om ons heen
we zijn onze genen, onze ervaringen, onze context (onbewuste zelf)
we zijn programmeerbaar
we zijn zwaar als een olifant, als die niet wil, gebeurt er niets, hoe hard je ook duwt
we houden niet van verlies
we willen niks verliezen
we onderschatten systematisch het belang van context
we houden van onzekerheid als we een beloning vermoeden
we zitten vast in feedbackloops
we functioneren het grootste gedeelte van de dag op de automatische piloot
we zijn lui
zolang de realiteit overeenkomt met wat we verwachten denken we snel
wanneer de realiteit niet overeenkomt met wat we verwachten denken we traag
we worden moe van traag denken, we kunnen het zoals een kat kan zwemmen
onze ervaringen, overtuigingen, identiteit en gewoontes bepalen wat we zien
we kunnen mensen op de maan zetten, maar niet in ons eentje en het kost ongelooflijk veel
onze moraal wordt bepaald door wederkerigheid, bij een groep willen horen, autoriteit, afkeer van risico en het vermijden van het kwaad doen van anderen
we voelen voordat we denken
we zitten typisch in elkaar: onze neocortex onderscheidt ons minder van andere dieren dan ons cerebellum
we kunnen ons brein tot op hoge leeftijd laten groeien
ons brein hoort, ziet, voelt niets, zit gevangen in een donkere grot, gaat zelf werelden projecteren bij gebrek aan stimuli (hallo Plato!)
als je denkt dat bovenstaande niet klopt, ben je human