Op het Holland Festival draait de documentaire Kees Fens, erfgenaam van een lege hemel. Daarin hetvolgende fragment. Kees Fens zit in een onttakelde kerk, de Onze Lieve Vrouwe van de Altijd Durende Bijstand in Amsterdam West, de kerk van zijn jeugd. Kees Fens puft en hijgt. Hij zegt dat God net als hij oud is geworden en een beetje invalide. Hij zegt ook dat de hemel in scherven naar beneden is gevallen, de brokstukken liggen overal om ons heen. Hoe moet God ooit weer jong worden, de kerk ooit weer vol? De camera geeft geen antwoord, glijdt door de lege kerk en langs Kees Fens. Twee dagen voor de festivalpremiere sterft hij.