Ik heb uitspraken bedacht voor De Nederlandse Dansdagen. Ze verschijnen na elkaar op een lichtkrant naast het podium. Ze gaan bijna allemaal over kijken, omdat dat iets is wat je kunt doen bij dans.
Als je kijkt, wordt het meer.
Welke kijkgeest vertegenwoordigt u?
Dans is geen taal van de ziel.
Eyes. Tits. Ass. (Ann Van den Broek)
Hier en u. (Sanne van Rijn)
Kijkgeduld wordt meestal beloond.
Eenmaal gezien, bezit je het.
Een man mailde dat hij vergeten was om credits toe te voegen aan het blaadje dat bij de ingang van de zaal werd uitgedeeld door meisjes in feestelijke rode rokken, die later op de avond, toen het allemaal klaar was en de gespierde lichamen weer onder de douche stonden, ook papieren zwaantjes uitdeelden. Taal liet me in het ontbreken van twee woorden het volle gewicht van ego, van ijdelheid voelen.