Ziende blind muis ik door de wereld, gaat prima, je weet niet anders, totdat op een dag iemand wijst op de drie puntjes in een computerprogramma, elk computerprogramma. Die drie puntjes had ik vanuit mijn ooghoeken al die tijd kunnen zien, en ik kan ze vervolgens niet niet meer zien. Ze wijzen erop dat het systeem een dialoog met me wil starten. Save as… Print… Preferences… Properties… De computer schraapt zijn keel. Een echt gesprek is ook weer niet de bedoeling – vergelijkbaar met de dialoog bij de koffieautomaat en het kopieerapparaat. Degene die aankomt wil koffie en een kopie, degene die er staat moet dus opschieten, wegwezen met zijn koffie en kopie. De computer denkt er precies zo over. Wil de taken zo snel mogelijk afhandelen, toont alvast een reeks aannemelijke knoppen en controls – in ieder geval geen tekstinvoerveld waarin hij vraagt hoe het vandaag gaat met je vrouw.