We geloofden niet in augmented reality. We stonden verloren op het museumplein. Om, met de hele wereld voor ons, onze arm te moeten uitstrekken om haar als een hedendaagse Nabokov te vangen in een piepklein schermpje was eenvoudig te omslachtig, te onhandig, te loepig. Nee, het moest van de dingen zelf komen, dachten we, zoals elke wezenlijke verandering. De dingen moeten slimmer worden, niet de telefoon. Op een gegeven moment zal de wereld een laag poedersuiker krijgen, niet het scherm tussen ons en de dingen. De naam augmented reality suggereerde dat altijd al. En nu is het er: een weg die oplicht in het donker, sneeuwvlokken toont bij ijzel, energie opslaat als je erover rijdt. – Heijmans en Studio Roosegaarde, Smart Highway