Geld verdienen van Hannah Bervoets, verschijningsdatum juli 2025, met een kaft (inclusief hondje op de voorkant) die doet denken aan de zelfgedrukte boekomslagen van Hogarth Press, de uitgeverij van de Woolfs ‘die honderd jaar geleden uitgroeide van hobby tot commerciële onderneming’. Gevonden op 7 juli gevonden in een boekenkastje. Boek binnen een week weggegeven. De internetinkoper biedt 4 euro 40, dat is veel voor een hedendaagse roman van een Nederlandse schrijver, vermoedelijk omdat het boek kakelvers is. Minder dan een week oud. Een piepkuiken.
Ik koop boeken bij de kringloop, lees ze, verkoop ze, draai break even. Ik haal boeken uit kastjes, dozen bij grof vuil, aan de kant van de straat, kasten van familieleden, lees ze, verkoop ze, verdien per boek twee euro waarmee ik de kartonnen cup met plastic deksel met ijskoude Starbucks cappucino koop die ik binnen één pagina opslurp, ik draai break even.
Alles meet tijd, hoe lang ik iets doe, mijn tandenborstel, mijn scherm (‘leesdoel bereikt’), de website (‘u bent uitgelogd wegens inactiviteit’) alsof ik een omgangsregeling heb met de dingen. Via de tweedehandsboeken beeld ik me in dat ik iets over de markt leer, de vrije hand, kapitalisme: ik plunder de omgeving op zoek naar handel. Je hebt op het web als je wil alles in het klein, alsof je in een onschuldig Madurodam leeft. Vandaag vind ik De Donut-economie en Ayn Rand, en ik dwing mezelf deze boeken te lezen, zoals Susan Sontag zich dwong boeken te lezen, en Édouard Louis. Betekent economie niet de wetten van huis en haard? Ik vertel tegen mezelf dat niet iedereen de luxe heeft om in de buurt te wonen van een boekenkastje waarin de nieuwste Bervoets binnen een week boxfresh crisp brandschoon spierwit strakgestreken, geurend als het interieur van een nieuwe auto, op een weggeefplankje staat. Geen enkel deel van dit boek mag worden gebruikt voor het trainen van kunstmatige intelligentie. Die slechtterbenige in een dorpje in het zuidoosten van het land, te moe om de deur uit te gaan, kan Geld verdienen van Bervoets binnenkort voor 10 tot 13 euro aanschaffen bij de internetinkoper. En daarmee hebben mensen met afstand tot de arbeidsmarkt werk (Niels heeft de boeken gesorteerd en Minar haalt ze uit het magazijn). Ik krijg nauwelijks schuldige gevoelens over mensen die in gedeukte witte bussen rijden om al die boeken te bezorgen en die voorin een glazen fles hebben liggen om in te kunnen pissen.