Hans Schnitzler vertelt een film na. Hij doet dat in een gesprek op televisie. Hij moet zich verantwoorden. Hem is gevraagd waarom hij geen smartphone heeft. Hij illustreert waarom aan de hand van een beeld, om precies te zijn een filmbeeld uit New York Stories, een trilogie, Oedipus wrecks, waarin de moeder van Sheldon (Woody Allen) op mysterieuze wijze is verdwenen na een goocheltruc. Woody Allen staat in een winkel. Plots klinkt rumoer op straat. Hij vraagt zich af wat er gaande is, loopt naar buiten, kijkt omhoog en ziet tot zijn grote schrik boven de skyline van New York – in een enorme wolk – zijn moeder verschijnen en vanaf dan commentaar leveren op alles wat Woody Allen doet en nalaat. Op elk gewenst en ongewenst moment verschijnt ze, probeert ze hem aan te sporen dingen te doen, een juist meisje te trouwen, linksaf te gaan, rechtsaf te gaan, noem maar op. En dat is nog niet het ergste, niet alleen zijn moeder volgt hem hinderlijk, iedereen die hij op straat tegenkomt begint zich met hun gesprekken te bemoeien. Er ontspint zich een permanent publiek debat over het leven van Woody Allen. Dan gaat hij uitleggen. Hij vertrouwt niet helemaal op het beeld.
5:30 t/m 7:48, het filosofisch kwintet, technologie, moraal en internet