We zitten in de auto en bespreken een stapel tweets van twee mensen die we niet kennen. We winden ons op. De twee wonen in hetzelfde huis, er doen zich allerlei mogelijkheden voor om elkaar privé te spreken. Waarom voeren ze hun gesprekken niet binnenskamers? We bedenken redenen waarom dat niet gebeurt, waarom de twee elkaar betwitteren met een duizendkoppig publiek erbij. Waarschijnlijk heeft een groot deel van onze irritatie te maken met het feit dat we niet zonder die irritatie kunnen, dat we steeds terugkeren om te lezen hoe het met ze gaat, slaaf zijn van een soap met twee mensen die we niet kennen.