Ergens gelezen. Kijk naar de boom. Zijn hele leven staat hij op één plek en neemt genoegen met regen. Iets in de observatie vond ik interessant, vermoedelijk dat je genoegen kunt nemen met regen, of dat je iets kunt halen uit observeren, en ik schreef de zin over en bewaarde de notitie, maar vandaag vind ik de gedachte minder interessant, een boom kan ook niet anders, denk ik nu – en weet ik niet wat waarom ik dat niet meteen dacht, waarom ik het idee de moeite waard vond om te noteren. Hoewel ik de notitie vandaag onzin vind, kan ik haar niet wegdoen, vanwege het feit dat ik het ooit de moeite vond te noteren, alsof ik geloof in diep weggestopte motieven die op een dag boven komen drijven, als een lege put met kikkers op de bodem die wachten op regen.