Eén foto van een aapje gewikkeld in een zachte handdoek is leuk, honderden van dezelfde foto’s, vlak na elkaar, of bij elkaar, is dat niet perse. Steeds een reuzenhand die het dier vasthoudt, steeds een mens in de buurt.
De kunstenaar toont haar verzameling dierenplaatjes en -filmpjes, geordend op thema: dieren die in de lucht gehesen worden, dieren die uit een glas drinken, dieren die hun poten in de lucht steken (zich overgeven aan die reuzenhand, aan lieve woordjes – totale stress-reactie).
De beelden doen hun werk – grappig, gruwelijk, grotesk – totdat de computer vastloopt.
Google (van alles meer dan één) legt menselijke gedragspatronen bloot: een dier is er om gefotografeerd te worden, opgetild, platgeknuffeld, aangeraakt op de meest intieme plekken, bezocht voordat alle ijs gesmolten is en alle bamboe opgegeten.
Privacy doet er niet toe.
Alsof de geest ergens vanaf wil.