Schrijven dat het weefsel van de ervaring recht wil doen is niet stelselmatig. Het drukt zich uit in tijdelijke verbanden, analogieën, omkeringen en zijsporen. Dat is soms verwarrend voor het denken. Ons denken associeert wel, bijvoorbeeld wanneer we brainstormen of gezellig wat weg kletsen, maar op papier leeft het graag in de wereld van lijn en betoog, of, zoals in de literatuur, van verhaal en plot. – Ike Kamphof