Doodsangst komt voort uit het onvermogen of de weigering om de ware aard van het universum onder ogen te zien. De ware aard is dat wij, lichamen in aardse gedaante, specifiek bewustzijn (begeerten, voorkeuren, gevoelens en herinneringen), miljoenen jaren niet zijn en tachtig jaar wel. Ik weet niet of dit de letterlijke woorden zijn van Patricia de Martelaere of mijn aantekeningen. Omdat we in een paradigmashift zitten, laat ik het zo.
Nog een aantekening, van Marguerite Yourcenar, die inzoomt op de miljoenen jaren niet, het deel dat achter ons ligt. In die jaren waren we er al. We zijn immers gemaakt uit twee ouders, vier grootouders, acht overgrootouders, zestien betovergrootouders, tweeëndertig betoudovergrootouders – een enorme reusachtige zich van generatie op generatie vermenigvuldigde anonieme menigte mensen.
‘De menselijke moleculen waaruit wij zijn opgebouwd sinds op de aarde is verschenen wat wij de mens noemen.’ Ik las dat fout. Ik dacht dat daar stond dat wij zijn opgebouwd uit die menselijke moleculen van onze ouders, grootouders, overgrootouders. Wij zijn een mens en de mens.