The Diaries of Adam and Eve, waarover UKL zo enthousiasmerend schrijft dat het, hoewel het moest wachten, nu alvast hier is, op een stapel, en inmiddels gelezen, geestig verhaal van Mark Twain waarin Eva al het werk doet (namen geven) tot grote irritatie van Adam en het ‘hartverscheurende’ dagboek van Sylvia Townsend Warner, over wie UKL ook schrijft, maar die raadselachtiger blijft en alweer wegzakt als zon in zee, sneller dan gedacht, in minder dan twee minuten is de zon verdwenen zodra ze het water raakt.

En dan ontmoet je iemand en je duwt ‘s avonds op de knop om boeken die ze aanbeveelt te downloaden (‘this one is very, very sad’), in wiens ziel wil ik kijken, die van haar of het boek? Dus maakt geest van tekortkoming een deugd: ah, zwenken is onderdeel van het denken, lezen, schrijven, UKL komt later wel, het gaat om het bewandelen van zijpaden, niet om de bestemming, het pad is doel, niet middel. Maar vandaag vertrouw ik de geest van Montaigne niet, die promiscue, zwalkende geest die zich veel te makkelijk laat afleiden, altijd en overal verleiding vindt, ‘zichzelf maar niet kan laten stilstaan’.

She has now taken up with a snake. The other animals are glad, for she was always experimenting with them and bothering them; and I am glad, because the snake talks, and this enables me tot get a rest. She says the snake advises her try the fruit of that tree. I advised her to keep away from the tree. She said she wouldn’t. I foresee trouble. Will emigrate. – From Adam’s diary, The diaries of Adam and Eve, Mark Twain