Soms fantaseer ik dat ie filmt, ook als ie niet aanstaat, en dat alles uitgezonden wordt in een kantoor waar iemand aan een houten geboende tafel zit (ploegendienst) – en dat je daar dus te kijk staat met je blik altijd schuin-naar-beneden-gericht, ademend, verveeld, fronsend, aan het werk. De supernatural recorder die alles ziet, die aan het eind de balans opmaakt.