Een theekopje zal alleen een theekopje vol water bevatten, ook al giet je er een emmer water over uit. Ik weet niet wie dat schreef, Wittgenstein, Patricia de Martelaere, een taoïst; ik weet wel dat het mooiste wat ooit over een theekopje gezegd is, niet door mij gezegd zal worden.
Ik heb vetbollen in de boom gehangen en ik heb een nieuw woord geleerd: verinneren. Het vermogen een herinnering te veroorzaken, je iets te doen herinneren, waarbij ‘iets’ niet per se gebeurd hoeft te zijn. Reclame probeert het te bewerkstelligen, manipulerende mensen, ze hopen op verinnering.
‘Je hebt aangegeven geen e-mails meer te willen ontvangen van onderstaande merken. Houd er rekening mee dat het verwerken van de gegevens maximaal 2 weken duurt.’ Ik breng begrip op voor het feit dat het twee weken duurt om me uit te schrijven voor een nieuwsbrief. We hebben mensen op de maan gezet. Die hebben werkelijk angst gevoeld, onzekerheid.
Reclame kan het denken en voelen van mensen niet zomaar veroorzaken, ze kan het slechts proberen te sturen. De afloop van reclame is ongewis. Van nieuws idem. In nieuws op televisie krijgen we dag na dag te zien hoe mensen voor camera’s worden geslagen, geschopt, doodgeschoten…
Internet is een wereld die drijft op verinnering, we hebben ons geheugen niet langer nodig, verinneren volstaat.
(bladerend door Kleine overpeinzingen van Rob van Gerwen)