Met name voor technische uitvindingen geldt dat het door anderen op waarde schatten van bruikbaarheid of nut minstens zo veel verbeeldingskracht vereist als het uitvinden zelf. Het is bijvoorbeeld nauwelijks voor te stellen dat een voertuig met enige betrouwbaarheid zou zijn voort te bewegen door tientallen malen per seconde een uiterst brandbaar gasmengsel krachtig tot ontploffing te brengen, en zo de wielen aan te drijven, zodat het ontwerp van de explosiemotor net zo gemakkelijk teruggestuurd zou kunnen zijn als Prousts manuscript. [André Gide stuurde Op zoek naar de verloren tijd als beneden de maat voor publicatie aan Marcel Proust terug en noemde die afwijzing later de grootste vergissing uit zijn loopbaan] Het ligt immers veel meer voor de hand aan te nemen dat zo’n machinerie na een kort spoor van dood en verderf al ruimschoots vóór de eerste straathoek als een fragmentatiebom uit elkaar zou spatten, dan dat er zonder noemenswaardige technische problemen een paar honderdduizend kilometer mee kan worden afgelegd, zoals tegenwoordig het geval is. (André Klukhuhn. De algehele geschiedenis van het denken.)