Het komt niet bij me op om een boom naar mijzelf te noemen, of naar een geliefde, hoe moeilijk het ook is om namen te verzinnen, maar in de tuin van Monk’s House in Rodmell stonden twee bomen, innig verstrengeld, die Leonard en Virginia heetten. De bomen kwamen op een bijzondere manier aan hun eind. Na de dood van Virginia in 1941 begroef Leonard Woolf de as van zijn vrouw onder de boom die Virginia heette. In 1943 werd Virginia door de bliksem getroffen, in één klap was ze weg. Leonard stierf een langzame dood. Een kever beet zich door de bast en verspreidde een schimmel, waardoor de boom geen sappen meer kreeg, de bladeren verwelkten, en de boom in 1985 stierf. Wat een toeval! Virginia die in één klap sterft, enkele jaren na Virginia, Leonard die Virginia decennia overleeft en op hoge leeftijd aan een ziekte doodgaat, net als Leonard. Sommige bronnen verzwijgen de bliksem en melden dat beide bomen aan een ziekte (Hollandse iepenziekte) bezweken. Deze versie wordt verteld door de conciërge die tegenwoordig Monk’s House beheert. Dat was in 2007. Ik was op zoek naar de rivier bij Monk’s House.