De tijd gaat niet snel. De voortbewegingen gaan snel. De overbrugde afstanden zijn enorm, nauwelijks voorstelbaar. Het beeldscherm laat zien (show, don’t tell) hoe ik eenvoudig de omtrek van de aarde kan bepalen en de afstand tot de maan. Ik heb er alleen mezelf, een stok, de zon en maan voor nodig. En een verduistering. We zijn oude Grieken als we een paar minuten logisch nadenken. Daarna volgt de afstand tot de zon, melkweg, sterrestelsels. Maar dan (denken is makkelijker): de afstanden in de ruimte gaan ieder voorstellingsvermogen te buiten, zijn zo groot dat we ze uitdrukken in tijd: de afstand die licht aflegt in een jaar.