Ik zapte weg van de publieke omroep en kwam terecht op BBC waar een man college gaf aan honderd, nee duizend studenten. Hij sprak rustig, schreeuwde niet, had het over Aristoteles en ‘justice’ en eerlijke verdeling en dat daar een component van verdienen bijzit. Een voortreffelijk persoon verdient het om meer te krijgen. Ik zat gekluisterd: hoe word je voortreffelijk of ben je het al? De man vervolgde ongestoord zijn verhaal, een voortreffelijk karakter (‘deugd’) verwerft men niet door uitvoerige studie, door theorie, men moet voortreffelijke dingen doen. Ik denk dat het vooral die rustige toon was, dat ononderbroken verhaal, één man, één tempo, medium (long) shots – je verwacht het niet. Het gras bij de buren.