In Groenland vindt je slapeloosheid een vorm. Het is er 24 uur per dag licht. Je hoeft je niet te verbergen, ronddolend door de nacht. Ver na middernacht zie je twee jonge mensen aan de rand van de ijszee staan, een paar passen van je huis. Ze praten met elkaar; het is alsof ze een middagwandeling aan het maken zijn. Het stelt je gerust, je voelt je geborgen. Het is heel gewoon om wakker te zijn. – Nicoline Timmer, En toen aten we zeehond.