Mijn broer had vroeger de Man van Zes Miljoen, een pop die hoorde bij de televisieserie. Je kon het achterhoofd van de Man van Zes Miljoen voor je oog houden. Als je daar dan doorheen keek, zag je via een omgekeerd lensje alles ver weg. Slim bedacht van de ontwerpers. De Man van Zes Miljoen had nog meer bijzondere kenmerken, zoals een bionische arm waarmee hij zware dingen kon tillen. Ook kon hij heel hard lopen. Ik zou me andere functies wensen als iemand zes miljoen aan hoogwaardige technologie in mijn lichaam stopte. Wie wil zware dingen tillen? Hard rennen? Maar wellicht moet je in de gegeven situatie – herstellend van een ernstig ongeluk – een paard niet in de bek kijken. Mijn broer had dus de Man van Zes Miljoen en ik had de Vrouw. Je kon niets met haar. Je kon haar huid een stukje opstropen tot je een implantaat zag zitten. Ze had bionische oren waarmee ze stil kon zitten en kon luisteren.