Vaak ligt de kat op het toetsenbord en als ik dan probeer te typen is het alsof een plompzacht gewicht op een schaal eieren ligt, elke beweging is teveel, het kan niet voorzichtig genoeg, je handen onder zo’n beest beïnvloedt niet alleen de woorden, het tast ook integriteit aan.
Laatst zat de kat op een glasplaat en toen nam ik een foto van haar onderkant en toen zag ik wat voor enorme voeten ze heeft. Hierover kreeg ik een meningsverschil. Voeten bij katten bestaan niet. Niet taalkundig, niet qua skelet. Een kat heeft wel een erwtbeentje. En kussentjes, die licht kleven. We keken naar een filmpje van een katje dat van een glijbaan gleed – en alles was goed.