Hans Aarsman vertelde een verhaal over een fotograaf die altijd zijn brommer meefotografeerde zodat die niet achter zijn rug gestolen werd terwijl hij aan het werk was. Geen kunst willen maken, dan wordt het de beste kunst. Christien Meindertsma vertelde het verhaal van één varken. Merlijn Twaalfhoven vond het jammer dat we tegenwoordig professionals betalen om emoties en gevoel te tonen en dat kunst georganiseerd is in aparte, veilige, afgebakende ruimtes (musea en concertzalen), kortom – dat kunst en leven van elkaar gescheiden zijn. The world is beautiful enough, zei hij.