Het gebeurt met schrijven nooit, dat je per ongeluk iets moois schrijft, zoals je per ongeluk wel eens een mooie foto maakt. Zinnen maken sloopt langzaam de zenuwen. Op elk moment, na elk woord, zegt de geest, nee, nee, nee. Schrijven is een activiteit waarbij je voortdurend aan dat nee kunt toegeven. Natuurlijk, in de hoop op beter, maar toch.