Ik maakte een foto in een museumwoning in Amsterdam Noord. Het huis dateert uit 1922 en verkeert in originele staat. Geen gas, geen warm water, wel een blauw geverfde keuken omdat blauw een kleur is waar vliegen niet van houden. In de keuken staan weckflessen met groenten die ik wilde fotograferen omdat de groenten er groezelig uitzagen (alsof ze elk moment uiteen konden vallen) maar dat mocht niet want ‘dan komen die foto’s op internet en dan komt er niemand meer’.
Ik schrok. Wat een almacht. Zou het? Geen bezoek aan een museumwoning omdat je er online een foto van hebt gezien? Had de man niet door dat zijn verhaal het ontzielde huis tot leven bracht? Tijdens de rest van de rondleiding brandde het fotocameraatje in mijn zak en kon ik mijn aandacht niet meer bij het verhaal houden.
Er komt natuurlijk een moment dat fotocamera’s zo klein en onopvallend zijn – geïntegreerd in een contactlens – dat de man zijn museumwoning in duizendvoud online terugziet. Ik stelde me hem klikkend en tierend achter de computer voor en verliet na aanvankelijke frustratie over het fotografieverbod opgewekt de museumwoning. Toen ik na een korte wandeling thuis kwam was die opgewektheid verdwenen.