Kun je jezelf levenslust inlezen zoals je in een touw omhoogklimt, naar licht? ‘Ouders schenken hun kind het leven, maar ook de dood.’ Ik probeer de tegenstelling op te lossen, eerst als een pijnstiller in een glas water, dan als slagroom in mijn mond: niet maar de dood, en de dood. De dood komt met een onverwachte prijs, je mag eerst leven. Vaak roept een boek een verlangen op: zolang je leest is er leven. Dit boek, een dagboek, moet dicht. De schrijver deed er een jaar over om het te schrijven, ik heb het in één ruk uitgelezen. Dat voelt ongemakkelijk. Alsof je binnenstormt in iemands leven, door alle kamers banjert en zonder voeten vegen snel weer buiten staat. – De dood heeft mij een aanzoek gedaan, Kristien Hemmerechts