‘Je moet I dreamed of Africa van Kuki Gallmann lezen,’ appt ze. ‘Ik ben benieuwd wat je ervan vindt. Kuki leert ons iets.’ Boek besteld, ik wil haar beter leren kennen, zij die het boek aanbeveelt. Op de eerste bladzijde krijgt Kuki een gruwelijk auto-ongeluk. Niet veel later vertrekt ze naar Afrika – Kenya, olifanten in de achtertuin. ‘Wealth, pain, the burning landscape, isolation and a language for grief that nobody seems to have used for generations,’ staat op de achterflap. Is het haar om de grief te doen of verlangt ze naar een avontuurlijk leven, weg uit een grijze baan, grijs Europa? Ze heeft die boekentip ongetwijfeld exact en zorgvuldig getimed. Eindeloze regen kleurt mijn dag, de kat ligt slaperig naast me op bed, zelf herleest ze Kuki in die grauwheid waarin ik ook lig. Alsof we, lezend, een wandeling maken die zij al eens heeft gelopen.