Ineens staat op postzegels niet meer de nominale waarde. Sinds 1852 stond die waarde erop, inmiddels staat daar een 1 (44 eurocent) of een 2 (88 eurocent). Door deze ingreep, gedaan in het kader van algemeen nut – nooit meer bijplakken! – kan het postbedrijf ongemerkt en voortdurend zijn tarieven verhogen. Ik voel me rusteloos. Een postzegel die ik vandaag inkoop voor 46 eurocent kan ik over tien jaar, wanneer hij het dubbele kost, voordelig gebruiken. De zegel is waardepapier geworden. Je kan er mee speculeren. De gedachte aan hamsteren heeft postgevat. Het is een schrapzetgedachte. Het gaat uit van een toekomst die slechter wordt.