Verderop, waar het fietspad een bocht maakt, is een sloot en daar zitten ganzen en eenden en kippen. Ze blokkeren het fietspad al zullen zij misschien ervaren dat ik dat doe wanneer ik langsfiets. Het zijn exotische types en het zijn er steeds twee. Ganzen met een zwarte kop, eenden met een blauwbruin lijf, twee kippen met pluimachtige veren. De beesten versperren de weg en je zou bijna denken dat dat hun functie is. Ze gaan pas uit de weg, als je aandringt of geen vaart mindert. Je kunt dus iets Ark-van-Noah-achtigs doen. Iemand heeft pluimvee en eendachtigen verzameld en ze daar neergezet in de vrije ruimte, ik kijk graag naar ze vanuit de verte. Ze scharrelen. Ze liggen. Ze wachten op ijs en weder en dan komt Noah met warme pannen hete mais naar buiten. Ik vraag me af of ze gaan paren.