Vroeg in de ochtend. Zacht gefluit klinkt uit luidsprekers. Een espressomachine ratelt. Van enkele reizigers kijkt de hut uit op de winkelpromenade, drie dekken hoog, zes tennisbanen lang, bedoeld om te doen vergeten dat je op een schip bent. Maar de M/S Color Fantasy is wel degelijk een schip dat op een koude dag, op kalme zee, in zuidelijke richting naar Duitsland drijft. Gestaag kabbelt het voort, het heeft geen haast – haast is iets voor vliegtuigen – en daarom is het een ideaal museum.

De winkels zijn nog niet open. In de ontbijtzaal staat een glazen koffertje van een Nederlandse kunstenaar verscholen tussen kunstplanten. Een museum dat beweegt en mensen die stilstaan. Omdat je op een boot nergens heen kunt, vermaak je je noodgedwongen in een lager tempo dan normaal, zeker in de winter wanneer de gure wind over het dek jaagt. Op een gegeven moment ben je klaar met de speelhal, het zwembad, de fitnessapparaten, de musical en de medepassagiers die je begint te herkennen.

Als dan ook het natuurschoon en de fjorden op zijn of verdwenen in de mist en je op het punt staat om je te laten meewiegen op de kadans van de dieselmotoren, zou een bankje met uitzicht op een Saskia Olde Wolbers niet gek zijn, in de claustrofobische diepste dekken, ver beneden de zeespiegel, onder de vrachtwagens. Het begin is er. In de trapportalen hangt kunst die weinigen zien omdat velen de twee spectaculaire, glazen liften nemen die geluidloos heen en weer zoeven. Op de wanden van de restaurants zijn enkele muurschilderingen aangebracht, daar eisen de visbuffetten en romige kwarktaarten aandacht op.

Op de winkelpromenade concurreren een lichtsculptuur en marmeren beeld met etalages vol harige trollen en pluizige elanden, maar die situatie kan zo veranderd worden: het enige wat je zou hoeven doen is één van de vijftien dekken leeghalen en een curator aan het werk zetten. Terwijl de cruisepassagiers een middag aan land doden, kan het lokale publiek aan boord komen en beelden van Marc Quinn of Damien Hirst bekijken.

Een vrouw opent met haar vriendelijke stem de winkels. In de taxfreeshop kun je Noorse truien kopen. Als een boot een ideaal museum is, is een vliegtuig dat opstijgt een ideale bioscoop, niemand komt te laat binnen, niemand loopt door het beeld, iedereen vastgegespt.