Als ik buiten loop en een foto neem overvalt me soms het gevoel dat ik het copyright van iemand schend. Noem die iemand God. Gelukkig laat dat gevoel zich meestal makkelijk wegduwen, anders kom je nergens toe. De wereld is van niemand, internet is van niemand, ik fotografeer, ik screenshot – en zo baan ik me vrolijk en rechtermuisknopklikkend een weg. Ik ben altijd oprecht verbaasd als er mails in de mailbox ploffen die doen beseffen dat mijn internet botst met andere internetten. Copyright is iets van de vorige eeuw. Maar dat is dus een privé-opinietje en een privé-wereldbeeldje.