Esther Gerritsen, aspirant-atheïst, woonde naar eigen zeggen op een zondagochtend in de Alexander Nevski-kathedraal in Sofia, Bulgarije, een orthodoxe kerkdienst bij. Haar handtas stond voor haar voeten op de vloer. Tijdens de kerkdienst vroeg ze zich af of hij daar mocht staan – ze zag geen andere tassen. Ze schrijft: ‘Twee dagen later, toen ik naast drie Bulgaarse vrouwen zat met allen hun tasjes op schoot, kwam ik erop terug. De vrouwen bekenden: Geen enkele Bulgaarse vrouw zal haar handtas ooit op de grond zetten. Dan stroomt het geluk eruit.’ Ik las een keer iets over noodles. Je moet noodles niet doorsnijden omdat je dan het leven verkort. Als er mensen zijn die dit weten, waarom bestaat een bord pasta dan niet uit een sliert van zes meter 20? Ik wil niet weten dat in een onbewaakt ogenblik het geluk uit mijn tas kan stromen. Nu heb ik een probleem.